Ακριβώς στην 150η επέτειο από τη γέννηση του συγγραφέα Georges de la Fouchardiere, παρουσιάζεται για πρώτη φορά, η θεατρική μεταφορά του γνωστού μυθιστορήματός του Η Σκύλα.

Πρόκειται για μια παράδοξη ιστορία πόθου, διαφθοράς και εγκλήματος, μέσα από ένα παρακμιακό, αστείο βαριετέ, ως θέατρο εν θεάτρω, που σαρκάζει τους ήρωές του, καθώς εκείνοι περνούν ανυποψίαστοι, μέσα από μια ανθοστόλιστη πορτούλα και σιγοκαίγονται στα βάθη της Κόλασης.

Η αιώνια σύγκρουση της καλλιτεχνικής αξίας με τους αδηφάγους εμπόρους Τέχνης και ο φαύλος κύκλος υπερκέρδους γύρω απ’ αυτήν, η εμπορευματοποίηση του ανθρώπινου σώματος και η εξάρτηση όλων των «ιερών» θεσμών και των κοινωνικών σχέσεων από το Χρήμα, σχολιάζονται με σκληρότητα και χιούμορ από τους δύο αφηγητές, που παρακολουθούν την εξέλιξη της υπόθεσης:

ο Μωρίς, ένας φιλήσυχος, έντιμος ιδιωτικός υπάλληλος, δυστυχισμένος σ’ έναν συμβατικό γάμο με την Αντέλ και με μόνες διεξόδους τον αγοραίο έρωτα και την παράξενη ζωγραφική του, ερωτεύεται για πρώτη φορά στη ζωή του, παράφορα, τη Λουλού, μια αφελή πεταλουδίτσα της νύχτας. Εκείνη, όμως, μαζί με τον αδίστακτο προστάτη και εραστή της, Ντεντέ, τον εξαπατούν. Ο Μωρίς, μέσα από μια συνάντηση με τον Αλέξις, έναν αναπάντεχο προσωρινό σωτήρα του, ξεγελιέται ότι θα ευτυχήσει με τη Λουλού, όμως, σιγά σιγά, χάνει τα πάντα, την εντιμότητά του, την αξιοπρέπεια, ακόμη και την πατρότητα των πινάκων του, αφού η Λουλού τους παρουσιάζει ως δικούς της. Οι Ειδήμονες της Τέχνης παίρνουν το μέρος της. Εκείνος, ανακαλύπτει ότι η Λουλού τον απατά, αλλά την αγαπά τόσο, ώστε την συγχωρεί. Η Λουλού βρίσκεται βίαια δολοφονημένη. Η Κόλαση ακολουθεί για πάντα τον Μωρίς.

Μια παραβολή πάνω στην δήθεν ακίνδυνη καθημερινότητα, που, απροσδόκητα, «…ενώ κοιμάσαι αμέριμνος σε μια ηλιόλουστη πλαγιά, μπορεί να σε ξυπνήσει μ’ ένα δηλητηριώδες φίδι…». (August Strindberg)

Στη λογοτεχνική μορφή του έργου, που διαφέρει από την παράσταση, η υπόθεση ξεδιπλώνεται μόνο μέσα από τρεις μονολογικές αφηγήσεις των βασικών ηρώων, που αποτελούν το αιώνιο τρίγωνο: Αυτός, Αυτή και ο Άλλος.
Ο Georges de la Fouchardiere γράφει το μυθιστόρημα LA CHIENNE στον απόηχο του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, στην καρδιά της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης και του κραχ, το 1929, όπου καραδοκεί η γέννηση του Φασισμού, καθρεφτίζοντας τα θολά χρώματα μιας τραυματισμένης κοινωνίας.
Η Σκύλα, (LA CHIENNE, 1929), είναι ένα κοινωνικό αναρχικό noir μυθιστόρημα, με σκωπτικές πινελιές, ένα ειρωνικό ψυχολογικό thriller, που μεταφέρει την αγωνία της εποχής του Μεσοπολέμου και την απαξία για κάθε παραδεδομένο κοινωνικό ή ηθικό κανόνα.
Yμνώντας τον αγοραίο έρωτα και διαχέοντας στο μυθιστόρημα άκρατη σεξουαλικότητα, ο Georges de la Fouchardiere απλώνει το εξπρεσιονιστικό του πέπλο πάνω από τον βούρκο μιας κοινωνίας σε αδιέξοδο και παραφορά, με σκοπό να φέρει στο φως την έλλειψη κάθε ηθικής και επιπλέον, αφήνει ένα έγκλημα να αιωρείται, ατιμώρητο. Η μελαγχολία και η ειρωνεία καραδοκούν.
Ο κόσμος είναι άδικος, σκληρός, ηλίθιος και βίαιος και η ζωή δεν έχει αξία. Η δικαιοσύνη είναι ανίσχυρη και «ο σώζων εαυτόν σωθήτω». Η μόνη βεβαιότητα είναι η Προδοσία.
Διέξοδοι είναι μόνο η Τέχνη και το Γέλιο, έστω κι αν αυτό αντηχεί μέσα από το Έρεβος.
Η εκμετάλλευση του ανθρώπου από τον άνθρωπο, η διαφθορά, η ισοπέδωση των αξιών και η εγκληματικότητα, έχουν αφήσει τα ίχνη τους στη διάχυτη ατμόσφαιρα ζόφου, θυμού, σαρκασμού και απαξίας, που διατρέχει το έργο.
Το 1931, ο Jean Renoir γυρίζει την ομότιτλη ταινία, LA CHIENNE, που θεωρείται ακόμη ένα από τα αριστουργήματα του γαλλικού κινηματογράφου. Το 1945, ο Fritz Lang δίνει ακόμη μία σπουδαία κινηματογραφική εκδοχή της ταινίας, που τιτλοφορείται SCARLET STREET, γνωρίζει τεράστια επιτυχία, κηρύσσεται απαγορευμένη σε κάποιες αμερικανικές πολιτείες και κατατάσσεται ανάμεσα στις πιο χαρακτηριστικές ταινίες του μεγάλου σκηνοθέτη.

Τους παράξενους ζωγραφικούς πίνακες του κεντρικού ήρωα, Μωρίς, καθώς και την ατμόσφαιρα Τέχνης της εποχής, αποδίδει η ζωγράφος Εύα Μελά.
Τα έργα του Μωρίς αποτελούν το σκηνικό περιβάλλον που αποδίδεται από την Εύα Μελά και την Άννα Λουκίδη-Ανδρέου και που μας μεταφέρει σε όλους τους χώρους, όπου παρακολουθούμε την ελεύθερη πτώση των ηρώων.
Η μουσική του Τάκη Μπαρμπέρη, τονίζει στοιχεία περιπαικτικά και επικίνδυνα, γεφυρώνοντας σκηνές γέλιου και παραφοράς.
Η σκοτεινή γοητεία του Μεσοπολέμου, μέσα από τους υποβλητικούς, υπόκωφους και αιχμηρούς φωτισμούς του Βαγγέλη Μούντριχα, έρχεται σε σύγκρουση με τη σκωπτική διάθεση των ηθοποιών, που έλκουν την καταγωγή των ρόλων τους από τον κόσμο του τσίρκου και από τον Βωβό κινηματογράφο.
Η Ρούλα Κουτρουμπέλη χορογραφεί τους ήρωες στο ρυθμό της περιπαικτικής διάθεσης που ορίζει ο συγγραφέας.

Η Σκύλα
(LA CHIENNE, 1929)
του Georges de la Fouchardiere
Μετάφραση: Ισμήνη Δούκα
Σκηνοθεσία- Θεατρική απόδοση- Στίχοι τραγουδιών: Κερασία Σαμαρά
Εικαστική απόδοση: Εύα Μελά
Σκηνικά-Κοστούμια: Εύα Μελά, Άννα Λουκίδη-Ανδρέου
Πρωτότυπη μουσική σύνθεση: Τάκης Μπαρμπέρης
Κίνηση-Χορογραφίες: Ρούλα Κουτρουμπέλη
Φωτισμοί: Βαγγέλης Μούντριχας
Βοηθός σκηνοθέτη: Τώνια Αποστόλου
Διεύθυνση παραγωγής: Τζένη Αναγνωστοπούλου
Υπεύθυνη επικοινωνίας: Μαρίκα Αρβανιτοπούλου
Φωτογραφίες: Τζένη Γαβρά, Αντιγόνη Νουφαρίτση
Teaser: Γιάννης Νικέλλης
Trailer: Γιάννης Μαρούδας
Σχεδιασμός αφίσας -προγράμματος: Πέτρος Αργυρός
Social Media: Εύα Καραχάλιου
Παραγωγή: ΘΕΣΙΣ www.thesisproduction.gr

ΕΡΜΗΝΕΥΟΥΝ
Μανώλης Ιωνάς, Βασίλης Βλάχος, Κερασία Σαμαρά,
Δημήτρης Καραβιώτης, Χίλντα Ηλιοπούλου,
Μιράντα Ζησιμοπούλου – Αγγελική Ξενία (εναλλάξ),
Χρήστος Κασιέρης

Η ΔΙΑΝΟΜΗ
Μανώλης Ιωνάς: Μωρίς
Ο καταπιεσμένος υπάλληλος, ο κωμικός σύζυγος που αγαπά τον αγοραίο έρωτα και τη ζωγραφική.
Βασίλης Βλάχος: Αλέξις
Ο ήρωας του πολέμου που μετέρχεται όλα τα μέσα προκειμένου να επιβιώσει σε καιρό ειρήνης.
Χίλντα Ηλιοπούλου: Αντέλ
Η στερημένη και πικρόχολη σύζυγος.
Μιράντα Ζησιμοπούλου / Αγγελική Ξενία: Λουλού
Η πέτρα του σκανδάλου, μια ηρωίδα που κινείται ανάμεσα στη Νανά του Ζολά και τη Λούλου του Βέντεκιντ.
Χρήστος Κασιέρης: Ντεντέ
Ο άξεστος, γοητευτικός και βίαιος τυχοδιώκτης, «ο τύπος που εμφανίστηκε μετά τον πόλεμο», όπως λέει ο συγγραφέας.
Κερασία Σαμαρά και Δημήτρης Καραβιώτης: Αφηγητές και Έμποροι Τέχνης
Οι δύο παρουσιαστές του βαριετέ, που αφηγούνται και σχολιάζουν την ιστορία, αλλά και οι Έμποροι Τέχνης, που αντιμετωπίζουν την Τέχνη ως «προϊόν».
Ο καλλιτέχνης μετατρέπεται σε πηγή κέρδους και η αμάθεια επιτρέπει στο ευρύ κοινό να καθοδηγείται από μεροληπτικές κριτικές και εμπόρους Τέχνης. Το χρήμα καθορίζει το πλαίσιο μέσα στο οποίο η Τέχνη αναγνωρίζεται.
Οχήματα σ’ αυτήν την κούρσα διαφθοράς είναι η βαθιά πολιτισμική άγνοια του κοινού και ως εκ τούτου, η αναξιοκρατία

Ακριβώς στην 100ετή επέτειο από τη συγγραφή του και για πρώτη φορά στην Ελλάδα, μετά από 25 ολόκληρα χρόνια συνεχούς προσπάθειας, παραδώσαμε επιτέλους στο ελληνικό κοινό το 2023 την πρώτη, αυθεντική μορφή του έργου ΥΠΟΘΕΣΗ «ΜΑΚΡΟΠΟΥΛΟΣ», μέσα από μια παράσταση βασισμένη στην αισθητική των noir comics και στελεχωμένη με ένα ζηλευτό καστ πρωταγωνιστών και συντελεστών. Με συνεχόμενα sold out και διθυραμβικές κριτικές, η παράσταση αποθεώθηκε από κοινό και κριτικούς. Πρόκειται για μια μαύρη κωμωδία μαγικού ρεαλισμού που αποτελεί συναρπαστική, μεταφυσική αλληγορία για την φθορά και την πτώση της εξουσίας, για τον κίνδυνο της φασιστικής ιδεολογίας, για την ανθρώπινη παρέμβαση στην ισορροπία της Φύσης, για την αγωνία του ανθρώπου μπροστά στο μυστήριο του θανάτου. Με τη μεταφυσική της διάσταση, το ανελέητο χιούμορ της και μ’ έναν δεκαμελή θίασο πρωταγωνιστών, έκλεψε την καρδιά των θεατών της θεατρικής Αθήνας.

Η Εμίλια Μάρτυ, μία σαρωτική, απαξιωτική λυρική τραγουδίστρια, τυλιγμένη σε πέπλο μυστηρίου και ζοφερής γοητείας, επισκέπτεται ένα δικηγορικό γραφείο στην Πράγα του 1923 και βοηθά στη δικαίωση των κληρονόμων μιας παμπάλαιης διαθήκης, αφού, περιέργως, γνωρίζει διαφωτιστικές λεπτομέρειες σχετικά με την κληρονομιά αυτήν. Καθώς εμπλέκεται όλο και περισσότερο στην διαλεύκανση της 100ετούς δικαστικής Υπόθεσης «ΜΑΚΡΟΠΟΥΛΟΣ», αποκαλύπτεται σιγά-σιγά η απίστευτη αλήθεια, θέτοντας τους εμβρόντητους ήρωες του έργου μπροστά σ’ ένα φριχτό δίλημμα…

Η παράσταση Υπόθεση «ΜΑΚΡΟΠΟΥΛΟΣ» παρουσιάστηκε στο Θέατρο ΕΛΕΡ, από 27 Απριλίου έως 14 Μαίου 2023.

ΕΡΜΗΝΕΥΟΥΝ ΟΙ ΗΘΟΠΟΙΟΙ:
Κώστας Αρζόγλου, Ρήγας Αξελός, Κερασία Σαμαρά, Περικλής Λιανός, Δημήτρης Καραβιώτης, Ευθύμης Χρήστου, Αλίκη Αβδελοπούλου, Τζώρτζης Παπαδόπουλος, Ξένια Παυλοπούλου και ο μικρός Αλέξης Ρηγόπουλος.
Κείμενο
KAREL ČAPEK
Μετάφραση-Σκηνοθεσία-Στίχοι τραγουδιών
ΚΕΡΑΣΙΑ ΣΑΜΑΡΑ
Επιμέλεια μετάφρασης
ΣΟΝΙΑ ΝΤΟΡΝΙΑΚΟΒΑ-ΣΤΑΜΟΥ
Μουσική
ΤΑΚΗΣ ΜΠΑΡΜΠΕΡΗΣ
Σκηνικά-Κοστούμια
ΤΟΝΙΑ ΑΒΔΕΛΟΠΟΥΛΟΥ
Φωτισμοί
ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΜΟΥΝΤΡΙΧΑΣ
Βοηθός σκηνοθέτη-Οργάνωση παραγωγής
ΤΩΝΙΑ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ
Εικαστική δημιουργία
ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ
Επιμέλεια κίνησης
ΜΑΡΙΝΑ ΝΟΤΗ
Γραφιστική επιμέλεια
ΠΕΤΡΟΣ ΑΡΓΥΡΟΣ
Κινηματογράφηση αρχείου
ΝΙΚΟΣ ΒΟΥΤΕΝΙΩΤΗΣ
Δημιουργία TRAILER
ΤΖΕΝΗ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ-ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΝΟΥΦΑΡΙΤΣΗ
Social media
ΠΡΑΞΙΤΕΛΗΣ ΣΑΡΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ
Επικοινωνία
ΑΝΤΖΥ ΝΟΜΙΚΟΥ
Τμήμα marketing
ΕΥΑ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΥ

Παραγωγή ΘΕΣΙΣ, www.thesisproduction.gr

Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΥΠΟΘΕΣΗ «ΜΑΚΡΟΠΟΥΛΟΣ» ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΗΚΕ :
• ΥΠΟ ΤΗΝ ΑΙΓΙΔΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ.
• ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΩΓΗ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΤΣΕΧΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.
• ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΓΕΝΙΚΗ ΧΟΡΗΓΙΑ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ SARKK SA (ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟΣ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΣ ΤΗΣ TOMMY HILFIGER & CALVIN KLEIN ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ).
Με την πολύτιμη βοήθεια των: KATERINA KAROUSSOS (Hats and accessories), Sisi Art, Μαρίας Ντούσκα (APAR YOGA HEALING)

Πρόκειται για μια συγκινητική και λαμπερή μουσικοθεατρική παράσταση, επίκαιρη όσο ποτέ, καθώς μέσα από τα σπαράγματα της ανεξερεύνητης ζωής της «Κάλλας του ρεμπέτικου» Μαρίκας Παπαγκίκα, διαφαίνονται η οικονομική κρίση της εποχής της εποχής της (δεκαετία του 1920) και οι επιπτώσεις της πάνω στις ζωές των ανθρώπων, ο πόλεμος, η μετανάστευση, ο ρατσισμός, και η επιθυμία για μια καλύτερη ζωή, θέματα που ταλανίζουν και τους σημερινούς ανθρώπους, το ίδιο όπως και στην εποχή της Μαρίκας.

Η Κώα Μαρίκα Παπαγκίκα μεγαλούργησε στα ξένα και παρέμεινε η διασημότερη και πλέον αγαπημένη τραγουδίστρια των Ελλήνων τις Αμερικής.

“Η Μαρίκα ήταν μία απο τις περίφημες, μια από τις πιο ωραίες βυζαντινές τραγουδίστριες στα ρεμπέτικα, στα τζιβαέρια, στασ σμυρναίικα και στα δημοτικά”,
είχε πει για την ερμηνεύτρια ο “πατέρας” των Ελλήνων λαϊκών δημιουργών και τραγουδιστών της Αμερικής, Γιώργος Κατσαρός. (Από το αρχείο Π. Κουνάδη)

Ένα video, ειδικά φτιαγμένο για την παράσταση από την Τόνια Αβδελοπούλου, συντονίζεται ζωντανά  από την Τώνια Αποστόλου, συνοδεύοντας την αφήγηση.
“Η Μαρίκα Παπαγκίκα είναι ο ίδιος ο Ελληνισμός, που γνώρισε την  προσφυγιά, τη μετανάστευση, τον αγώνα για  την επιβίωση, την επιτυχία, την αποθέωση, μα και την καταστροφή.”
λέει ο συγγραφέας του έργου, Νίκος Σταματιάδης.
ΣΥΝΟΨΗ: Με αφορμή μία αυθεντική της επιστολή στον Ιωάννη Παπαγκίκα, ανιψιό του συζύγου της Κώστα, η μυστηριώδης και ανεξερεύνητου βίου Μαρίκα Παπαγκίκα, η εμβληματική τραγουδίστρια του καφέ αμάν, ξεδιπλώνει, σε πρώτο πρόσωπο, άγνωστες πτυχές της πολυτάραχης ζωής της, που ξεκινά στην Κω, το 1890. Περνά στη Σμύρνη το 1912, κατόπιν στην Αλεξάνδρεια, στην Αθήνα και τέλος οργώνει την Αμερική, γίνεται πασίγνωστη, ηχογραφεί σε μεγάλες εταιρείες και διαδίδει τα ακούσματα της ελληνικής καταγωγής της. Γνωρίζει την προσφυγιά, τη μετανάστευση, τον αγώνα για την  επιβίωση, την επιτυχία, την αποθέωση, την ερημιά.

Το κείμενο, γραμμένο από τον Νίκο Σταματιάδη,  προέκυψε μέσα από  τη έρευνα του συγγραφέα, αλλά και από μυθοπλαστικά στοιχεία, μετά από ενδελεχή έρευνα, σε συνεργασία με το Μουσικό Αρχείο Κουνάδη.
Η σκηνοθεσία είναι της Κερασίας Σαμαρά.
Η μουσική επεξεργασία είναι του Τάκη Μπαρμπέρη.
Η Τόνια Αβδελοπούλου σχεδιάζει το σκηνικό περιβάλλον, καθώς και τα κοστούμια, ενώ

ο Γιώργος Μπούχρας είναι υπεύθυνος του φωτιστικού σχεδιασμού.
Η Τώνια Αποστόλου συντονίζει ζωντανά το video, ειδικά φτιαγμένο για την παράσταση.
Οι φωτογραφίες είναι του σκηνοθέτη Νίκου Βουτενιώτη και της Αντιγόνης Νουφαρίτση.
Το teaser έγινε από τον Γιάννη Νικέλλη.
Γραφιστική επιμέλεια είχε ο Πέτρος Αργυρός. Ο ψηφιακός σχεδιασμός και η επεξεργασία είναι του Χρήστου Μωραΐτη.

Η παραγωγή είναι της εταιρείας ΘΕΣΙΣ, www.thesisproduction.gr.
ΕΡΜΗΝΕΥΟΥΝ: Κερασία Σαμαρά – Takis Barberis Group: Μάνος Σαριδάκης (keyb), Τάκης Μπαρμπέρης (guitar),  Χρήστος Κεχρής (bass), Γιώργος Μπαρμπέρης (drums)

Διάρκεια παράστασης: 85 λεπτά

Η «Ναπολεοντία» είναι μία κομψή, ψευδοϊστορική, ξεκαρδιστική κωμωδία του κορυφαίου νεοέλληνα συγγραφέα Ανδρέα Στάικου. Εξελίσσεται στην μετεπαναστατική Ελλάδα, την ημέρα έλευσης του Όθωνα, στο Ναύπλιο. Εμπνευσμένη από κάποιο απαρατήρητο καταγεγραμμένο συμβάν, τον ξυλοδαρμό ενός αγωνιστή του ’21 επειδή δεν μπορούσε να χορέψει βαλς, αποτελεί ένα επίκαιρο σχόλιο για την αιώνια ιδιοσυγκρασία των Ελλήνων, που ανέκαθεν βασανίζονταν και ευλογούνταν από την διελκυστίνδα ανάμεσα σε Ανατολή και Δύση. Στη «Ναπολεοντία», ο συγγραφέας, μέσα από το χαρακτηριστικό γλωσσικό του παιχνίδι, σχολιάζει τον ραγιαδισμό, τον βίαιο εξευρωπαϊσμό και την ξενομανία και στηλιτεύει τα διαχρονικά γνωρίσματα της ελληνικής κοινωνίας και την ιδιοσυγκρασία του Νεοέλληνα.

Ένας Φαναριώτης μεγαλοαστός γιατρός, η σύζυγός του και η κόρη τους Ναπολεοντία, προσφέρουν φιλοξενία σε παλαίμαχο αγωνιστή της Επανάστασης του 1821. Εκείνος εργάζεται στην έπαυλή τους ως κηπουρός, νιώθοντας ευγνωμοσύνη για την φροντίδα τους, σύντομα όμως εξελίσσεται σε αξιοθέατο για τους πλούσιους επισκέπτες της οικογένειας. Ο γιατρός αποφασίζει να «συγγράψει» τα απομνημονεύματα του αγωνιστή, αντλώντας ατυχώς την έμπνευσή του από την προσωπική του εξευρωπαϊσμένη αντίληψη περί αγώνων και ηρωισμού.

Παίζουν: Κερασία Σαμαρά, Μιχάλης Μαρκάτης, Βίκυ Μαραγκάκη, Ιζαμπέλλα Φούλοπ και ο Χάρης Γρηγορόπουλος.
Κείμενο: Ανδρέας Στάικος
Σκηνοθεσία: Κερασία Σαμαρά
Σκηνικά – Κοστούμια: Τόνια Αβδελοπούλου
Πρωτότυπη μουσική σύνθεση: Τάκης Μπαρμπέρης
Εικαστική δημιουργία: Βασίλης Διονυσόπουλος
Φωτισμοί: Γιώργος Μπούχρας
Χορογραφίες: Αγγελική Στελλάτου
Επικοινωνία: Δέσποινα Ερρίκου, Ράνια Παπαδοπούλου
Φωτογραφίες: Τζένη Γαβρά
Ιστορικός σύμβουλος: Ηρακλής Λογοθέτης
Κινηματογράφηση trailer: Νίκος Βουτενιώτης
Ψηφιακή επεξεργασία έντυπου υλικού: Χρήστος Μωραΐτης
Διεύθυνση Παραγωγής: Αναστασία Ιακωβίδου
Παραγωγή: Θέσις ΑΜΚΕ,www.thesisproduction.gr

Οι ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ ΜΑΓΕΙΡΙΚΕΣ είναι η θεατρική εκδοχή του ομότιτλου μυθιστορήματος του Ανδρέα Στάικου που έχει μεταφραστεί σε 34 γλώσσες, έχει ανέβει στην Comédie-Française στο Παρίσι, καθώς και σε πολλά άλλα θέατρα του κόσμου και έχει μεταφερθεί με επιτυχία στον κινηματογράφο.

Η παράστασή μας χαρακτηρίζεται από την ατμόσφαιρα και την αισθητική των noir comics.

Η αδηφάγα Νανά είναι ένα σύμβολο κυριαρχίας, είναι η προσωπική μας χίμαιρα, το ιδανικό που όλοι μας αναζητάμε με πάθος, για να του παραδώσουμε άνευ όρων την ελευθερία μας.

Δύο νέοι άνδρες (Ζαχαρίας Ρόχας, Άρης Παπαδημητρίου) ανακαλύπτουν τυχαία ότι έχουν την ίδια ερωμένη, (Κερασία Σαμαρά), μία λαίμαργη, αδηφάγα, σαγηνευτική γυναίκα-αράχνη που, ασκώντας επάνω τους μια ακαταμάχητη έλξη, τους πλέκει βίαια στον ιστό της.

Οι δύο ήρωες αρχίζουν να την διεκδικούν, ο καθένας τους μόνο για τον εαυτό του, με όπλο την μαγειρική τους δεινότητα. Τους κατευθύνει σ’ αυτό ένας μυστηριώδης υποκινητής (Κωνσταντίνος Τζούμας) ο οποίος κινεί τα νήματα της μαγειρικής σύγκρουσης των αντεραστών και φαίνεται να έχει δικούς του λόγους που τον εμπλέκουν σ’ αυτήν την ερωτική διαμάχη.

Συνταγές και γεύσεις ζωντανεύουν, παρασύρουν στην απόλαυση και παίζουν κρίσιμο ρόλο σ’ αυτήν την λαχταριστή ιστορία αποπλάνησης και απενοχοποίησης των αισθήσεων.

ΠΑΙΖΟΥΝ: Κωνσταντίνος Τζούμας, Ζαχαρίας Ρόχας, Κερασία Σαμαρά, Άρης Παπαδημητρίου.

Σκηνοθεσία: Κερασία Σαμαρά

Σκηνικά- Κοστούμια: Κώστας Βελινόπουλος

Μουσική: Τάσος Καρακατσάνης

Φωτισμοί: Βαγγέλης Μούντριχας

Εικαστική δημιουργία: Θανάσης Παναγιώτου

Κινηματογράφηση: Νίκος Βουτενιώτης

Φωτογραφίες: Νίκος Βουτενιώτης – Τζέννυ Γαβρά

Επεξεργασία ψηφιακού υλικού: Χρήστος Μωραΐτης

Πρόκειται για πέντε γνωστά και άγνωστα μονόπρακτα του Tennessee Williams.

Στην θολή ατμόσφαιρα του μεσοπολέμου, ο μεγάλος Αμερικανός συγγραφέας Tennessee Williams αγκαλιάζει με τρυφερότητα και συμπόνια εκείνους που βούλιαξαν και χάθηκαν αργά μέσα στη δίνη του αμερικάνικου ονείρου, απόκληροι, αποδιωγμένοι από τα νέα ήθη και πρότυπα της μεταπολεμικής αμερικανικής κοινωνίας.

Αυστηρή ηθική, αλκοολισμός, ευαίσθητα νεύρα, αυταπάτη. Λαγνεία, προδομένοι έρωτες, απαγορευμένοι πόθοι.

Μια παράσταση για την θολή ατμόσφαιρα του αμερικανικού- και όχι μόνο- ονείρου…

Πέντε δωμάτια, πέντε ανθρώπινες ιστορίες, αποκαλύπτουν τις πληγές που άφησε ο πόλεμος, την αποξένωση, την ανέχεια, αλλά και το νέο ήθος που μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο επικρατεί και επιβάλλει νέες κοινωνικές ανακατατάξεις.

Μία διαταραγμένη γηραιά κυρία που ζει με την μνήμη του ξεχασμένου Νότου σ’ ένα παλαιό ρετιρέ, μία εξαθλιωμένη μετανάστρια που δέχεται την επίσκεψη μιας κοινωνικής λειτουργού, δύο γυναίκες που δεν τολμούν να ομολογήσουν τις κρυφές ερωτικές τους επιθυμίες, μία ροζ κρεβατοκάμαρα όπου ζουν μια κοκότα και ο παντρεμένος εραστής της και μία φτωχή πόρνη κι ένας ξοφλημένος συγγραφέας στο έλεος μιας ανάλγητης σπιτονοικοκυράς διαγράφουν τον ιστό της αστικής θεοκρατούμενης, συντηρητικής, αμερικανικής κοινωνίας..

Με τους: Βέρα Κρούσκα, Κερασία Σαμαρά, Ζαχαρίας Ρόχας, Γιώργος Αντωνόπουλος

Μετάφραση – Σκηνοθεσία: Κερασία Σαμαρά
Σκηνικά – Κοστούμια: Κώστας Βελινόπουλος
Μουσική: Τάκης Μπαρμπέρης
Φωτισμοί: Βαγγέλης Μούντριχας
Βοηθός Σκηνοθέτη: Γιώργος Αντωνόπουλος
Κινηματογραφική Σύνθεση: Νίκος Βουτενιώτης
Επεξεργασία Έντυπου Υλικού: Εκδόσεις Μωραΐτης
Φωτογραφίες: Βαγγέλης Ρασσιάς
Επεξεργασία Ψηφιακού Υλικού: Πέτρος Αργυρός
Κατασκευή Κοστουμιών: Δάφνη Τσακότα

Το σπίτι στη λίμνη είναι ένα αυστραλιανό ατμοσφαιρικό ψυχολογικό θρίλερ αμείωτης έντασης. Δύο ανθρώπινα πλάσματα ακροβατούν ανάμεσα στην αλήθεια και στο ψέμα, ανάμεσα στο ένστικτο και στη λογική, ισορροπώντας επικίνδυνα στο τεντωμένο σχοινί ενός άλυτου γρίφου…

Η Κερασία Σαμαρά σκηνοθέτησε (και μετέφρασε) με λιτότητα και ακρίβεια το έργο του Αϊντάν Φενεσί (Σκηνογραφική επιμέλεια: Θανάσης Παναγιώτου και φωτισμοί: Βαγγέλης Μούντριχας), δημιουργώντας ένα περιβάλλον κατάλληλο για την δράση, αλλά και άκρως θεατρικό. Μοιράστηκε τους ρόλους με τον Αντώνη Φραγκάκη, δίνοντας καθαρά και ψύχραιμα τις εντάσεις του έργου και την κλιμάκωσή τους, δημιουργώντας ατμόσφαιρα και ρυθμό, κάνοντας την αλήθεια να μοιάζει τόσο ρευστή, όσο είναι και στην πραγματικότητα.

Ο Ντέιβιντ, ένας πετυχημένος και ικανότατος δικηγόρος, ξυπνάει στον χώρο ενός νοσοκομείου που έχει βρεθεί υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες, χωρίς να μπορεί να θυμηθεί τι συνέβη και κατέληξε εκεί. Μία εξειδικευμένη ψυχολόγος, η Άλις, βρίσκεται στο πλευρό του για να τον βοηθήσει να θυμηθεί και να συνδυάσει γεγονότα, ώστε να ανακαλύψουν μαζί τους λόγους της απώλειας της μνήμης του.

Εκείνος βρέθηκε σε κατάσταση σοκ να περιπλανιέται στον δρόμο, ενώ η σύζυγός του ήταν νεκρή. Εκείνη βρίσκεται στην δύσκολη θέση να αναζητά τόσο στην συνείδηση, όσο και στο ασυνείδητο ενός περίπλοκου και οξυδερκούς ατόμου τους λόγους που όλα αυτά συνέβησαν. Τι συνέβη εκείνη την νύχτα; Τι γνώριζε για την κρυφή ζωή της συζύγου ο Ντέιβιντ; Ποιο ήταν το μερίδιο ευθύνης του στον θάνατό της; Τι θυμόταν από τα γεγονότα που συνέβησαν; Και τι έκρυβε;

Ένα ψυχολογικό θρίλερ που κερδίζει την προσοχή μας από τη πρώτη στιγμή, καθώς πραγματεύεται το ανεξιχνίαστο ζήτημα της αλήθειας. Γεγονότα συμβαίνουν. Ποια είναι όμως, η δύναμη και ποιος ο αντίκτυπός τους εάν δεν γίνουν γνωστά ποτέ; Ποιον επηρεάζουν; Αλήθεια υπάρχει. Σε ποιον όμως, ανήκει; Από ποια πλευρά φωτίζεται ορθότερα και ποιος είναι πιο αληθινός από τον άλλον; Ένα ψυχολογικό θρίλερ που μέσω της ενδιαφέρουσας πλοκής του, θίγει το μείζον ζήτημα της πραγματικότητας.

Μιας πραγματικότητας για την οποία ποτέ δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι, διότι κινείται, μεταστρέφεται και μεταβάλλεται διαρκώς ανάλογα την οπτική γωνία, το άτομο που την προσεγγίζει, την ικανότητά του να την κατανοεί ή να την καθορίζει.

Μετάφραση – Σκηνοθεσία: Κερασία Σαμαρά
Δραματουργική Επεξεργασία: Κερασία Σαμαρά – Αντώνης Φραγκάκης
Σκηνογραφική Επιμέλεια: Θανάσης Παναγιώτου
Μουσική Επιμέλεια: Σταύρος Μαρκάλας
Φωτισμοί: Βαγγέλης Μούντριχας
Βοηθός Σκηνοθέτη: Τώνια Αποστόλου
Κινηματογράφηση: Νίκος Βουτενιώτης
Φωτογραφίες: Μάρκος Ξενάκης, Σπύρος Ρεκούνας, Δημοσθένης Γρίβας
Θεματικές Σύμβουλοι: Δήμητρα Κολοβού – Χρύσα Χρυσοβιτσάνου
Σχεδιασμός Αφίσας – Εξωφύλλου: Πέτρος Αργυρός
Σύμβουλος Κίνησης: Νίκος Καλογεράκης
Ψηφιακή Επεξεργασία: Εκδόσεις Μωραΐτης

Το χιούμορ, η κομψότητα και η χάρη χαρακτηρίζουν ολόκληρο το έργο, που η υπόθεσή του διαδραματίζεται στη Γαλλία, στις αρχές του 19 ου αι.Τα πέντε πρόσωπα του έργου, όλα πολύ νέοι άνθρωποι, όμορφοι και ερωτεύσιμοι, τυλιγμένοι στα ατλάζια της αποικιοκρατίας, βιώνοντας τις πρώτες συνέπειες της Γαλλικής Επανάστασης, αν και αστειεύονται με τη ζωή, βρίσκονται ο καθένας στη δική του δίνη: άλλος στη δίνη του έρωτα, άλλος στη δίνη της πολιτικής του επιλογής, άλλος και στα δύο, κι όλα αυτά κάτω από το βάρος του χρόνου που περνά αδυσώπητος.

Στη Γαλλία του 1817, οι οπαδοί του έκπτωτου αυτοκράτορα Ναπολέοντα, χαρακτηρίζονται συνωμότες για το παραμικρό. Έναν τέτοιον νέο και όμορφο ευγενή, εχθρό του βασιλέα, τον Ερρίκο ντε Φλαβινιέλ, υποθάλπει στον πύργο της η δαιμόνια Κόμισσα ντ’ Οτρεβίλ. Η ίδια, αλλά και η χαριτωμένη ανεψιά της, Λεονή, πιάνονται στα δίχτυα της γοητείας του. Η Κόμισσα κάνει τα πάντα για να τον διασώσει από τα νύχια του αρχηγού της αστυνομίας, Βαρώνου ντε Μονρισάρ, ο οποίος καταδιώκοντάς τον φθάνει μέχρι τον πύργο της. Η Κόμισσα συγκρούεται μαζί του και τον παρασύρει από τη μία παγίδα στην άλλη, ώσπου φυγαδεύει τον Ερρίκο κάτω απ’ τη μύτη του αρχηγού, με τη βοήθεια του πιστού της φίλου Γουσταύου ντε Γκρινιόν , ο οποίος μετά τις ερωτικές της υποσχέσεις, πείθεται να παραμερίσει τη φυσική του δειλία και να θέσει τη ζωή του σε κίνδυνο, προκειμένου να της φανεί χρήσιμος στη διάσωση του Ερρίκου.

Μετάφραση: Ιώ Μαρμαρινού
Σκηνοθεσία: Κερασία Σαμαρά
Μουσική: Τάσος Καρακατσάνης
Εικαστική Δημιουργία: Θανάσης Παναγιώτου
Κοστούμια: Κώστας Βελινόπουλος
Φωτισμοί: Γιώργος Μπούχρας
Στίχοι Τραγουδιών: Κερασία Σαμαρά
Βοηθός Σκηνοθέτη: Τώνια Αποστόλου
Φωτογραφίες: Αγγελική – Ειρήνη Μήτση
Κατασκευή Κοστουμιών: Βεστιάριο Συρογιάννη

Παίζουν: Σαράντος Γεωγλέρης, Αλέξανδρος Νταβρής, Βίκυ Μαραγκάκη, Κερασία Σαμαρά, Μιχάλης Μαρκάτης

Η παράσταση είναι η θεατρική απόδοση του διηγήματος του Ντοστογιέφσκι ΑΔΥΝΑΜΗ ΚΑΡΔΙΑ. Η πορεία προς την απώλεια της λογικής χωρίζεται σε επτά ενότητες που κάθε μία αποτελεί διαφορετικό στάδιο της ψυχικής διαταραχής του κεντρικού ήρωα, Βάσια, καθώς και του πανικού του συντρόφου του, Αρκάντι. Ο συνθέτης βρίσκεται επί σκηνής και συνοδεύει με την κιθάρα του τη δράση, ενώ ερμηνεύονται ζωντανά και μελοποιημένα ποιήματα του Πούσκιν.

Στην Αγία Πετρούπολη, στην τσαρική Ρωσία, δυο καρδιακοί φίλοι, ο Αρκάντι και ο Βάσια, μοιράζονται το ίδιο φτωχικό δωμάτιο. Από κάποια ευνοϊκή τροπή της τύχης, ο Βάσια γίνεται ξαφνικά ευτυχισμένος, καθώς ο προϊστάμενός του δείχνει να τον εμπιστεύεται, ενώ ταυτόχρονα η εκλεκτή του, δέχεται με χαρά να τον παντρευτεί. Ο Βάσια δεν αντέχει να διαχειριστεί την ευτυχία του, νιώθει ανάξιος της καλής του τύχης, ο νους του ξεστρατίζει και ο φίλος του Αρκάντι, , παρακολουθεί ανήμπορος την πορεία του Βάσια προς την παράνοια μέσα σε μόλις 36 βασανιστικές ώρες.

Μετάφραση – στιχ. απόδοση: Ηρακλής Δ. Λογοθέτης
Θεατρική απόδοση: Κερασία Σαμαρά
Σκηνικά – κοστούμια: Κώστας Βελινόπουλος
Μουσική σύνθεση: Τάκης Μπαρμπέρης
Κίνηση: Χριστίνα Βασιλοπούλου
Φωτισμοί: Γιώργος Μπούχρας
Βοηθός σκηνοθέτη: Κέλλυ Ανυφαντή
Κινηματογράφηση: Νίκος Βουτενιώτης

ΠΑΙΖΟΥΝ:
Βάσια: Αλέξανδρος Νταβρής
Αρκάντι: Βασίλης Γιακουμάρος
Σταύρος Μαρκάλας
Πέτια: Κέλλυ Ανυφαντή
Λίζα: Ζωή Αρβανιτάκη

Αφηγείται και τραγουδά η Κερασία Σαμαρά
Επί σκηνής, ζωντανά, με τη μουσική του ο συνθέτης Τάκης Μπαρμπέρης
Σε μαγνητοσκοπημένη εμφάνιση, Ζούλιαν Μαστάκοβιτς: Γρηγόρης Βαλτινός